شماره تخت بیمارستانی کرج اطلاعاتی در مورد ظرفیت های مراقبت های بهداشتی، به عبارت دیگر در مورد حداکثر تعداد بیمارانی که می توانند توسط بیمارستان ها درمان شوند، ارائه می دهد.
تخت‌های بیمارستانی به تخت‌هایی گفته می‌شود که به‌طور منظم نگهداری می‌شوند و کارکنان آنها بلافاصله برای مراقبت از بیماران بستری در دسترس هستند.
آنها تخت‌هایی را پوشش می‌دهند که بیمارانی را که به طور رسمی برای درمان و/یا مراقبت در یک موسسه بستری شده‌اند (یا بستری شده‌اند) و حداقل یک شب اقامت دارند، پوشش می‌دهند.
این موارد عبارتند از: تخت در همه بیمارستان ها، اعم از بیمارستان های عمومی، بیمارستان های بهداشت روان و سوء مصرف مواد و سایر بیمارستان های تخصصی، صرف نظر از اینکه تخت اشغال شده باشد یا نه.
آمار ارائه شده شامل جداول جراحی، چرخ دستی‌های ریکاوری، برانکاردهای اورژانس، تخت‌های مراقبت روزانه، تخت نوزادان سالم، تخت‌های بخش‌هایی که به هر دلیل بسته شده‌اند.
تخت‌های موقت و موقت یا تخت‌های مراکز پرستاری و مراقبت‌های مسکونی را شامل نمی‌شود.
تخت مراقبت درمانی یا تخت مراقبت حاد یک تخت بیمارستانی است که برای مراقبت های درمانی در دسترس است.
تخت بیمارستانی یا تخت بیمارستانی تختی است که مخصوص بیماران بستری در بیمارستان یا سایرینی که نیاز به نوعی مراقبت بهداشتی دارند طراحی شده است.
این تخت ها هم برای آسایش و رفاه بیمار و هم برای آسایش پرسنل بهداشتی دارای ویژگی های خاصی هستند.
ویژگی های معمول شامل ارتفاع قابل تنظیم برای کل تخت، سر و پاها، ریل های جانبی قابل تنظیم و دکمه های الکترونیکی برای کار با تخت و سایر دستگاه های الکترونیکی نزدیک است.
تخت‌های بیمارستانی و سایر انواع تخت‌های مشابه مانند تخت‌های مراقبت‌های پرستاری نه تنها در بیمارستان‌ها، بلکه در سایر امکانات و محیط‌های مراقبت‌های بهداشتی مانند.
خانه‌های سالمندان، تسهیلات زندگی کمکی، کلینیک‌های سرپایی و مراقبت‌های بهداشتی خانگی استفاده می‌شوند.
در حالی که اصطلاح “تخت بیمارستان” می تواند به تخت واقعی اشاره داشته باشد، از اصطلاح “تخت” نیز برای توصیف میزان فضای یک مرکز مراقبت بهداشتی استفاده می شود.
زیرا ظرفیت تعداد بیماران در این مرکز بر حسب موجود اندازه گیری می شود. تخت ها.”
بسته به عملکرد و ویژگی های موجود و سایر عوامل، مزایا و معایب مختلفی برای انواع مختلف تخت های بیمارستانی وجود دارد.
تخت‌هایی با ریل‌های جانبی قابل تنظیم برای اولین بار بین سال‌های 1815 و 1825 در بریتانیا ظاهر شدند.
